تکنولوژی آموزشی، یکی از عناصر اصلی و مهم در نظام‌هاي آموزشي است كه از یک طرف باعث افزایش کیفیت آموزش از طرف دیگر  منجر به کاهش هزینه ها و کمک به اقتصاد نظام‌هاي آموزشي و آموزش و پرورش است كه در بعضي از موارد در آموزش های تخصصی، هزینه ها را نصف تقلیل داد. از اواسط قرن بیستم با اختراع رایانه، سیطره ی تکنولوژی بر صنعت، خدمات، کشاورزی و تمام اضلاع زندگي بشري هویدا شد. از فناوری آموزشي و اطلاعاتي برای فراگیری دانش و مهارت به عنصری ضروری در نظام‌هاي آموزشي سراسر دنيا تبدیل شده است و با به كارگيري فناوري‌هاي آموزشي به نيازهاي جامعه علمي پاسخ داده مي شود. در این پزوهش ضمن بررسی رویکردهای موجود و نقش فناوری در آموزش و اثرات مثبت و مفید آن به تحلیل، مولفه های آشنایی، کمیت، کیفیت و سهولت می پردازیم. روش تحقیق توصیفی، از نوع پیمایشی است. نمونه آماری انتخابی از بین معلمان و خبرگان تکنولوژی آموزشی است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین دسترسی به فناوری و رضایت و موفقیت معلمان رابطه معنادار مثبت وجود دارد. بین مولفه های آشنایی و کاربرد فناوری نیز رابطه معناداری وجود دارد. این مسئله در مورد کیفیت و کمیت فناوری و به روز بودن فناوری و میزان رضایت و موفقیت معلمان رابطه معنادری وجود دارد.

فناوری اطلاعات، دسترسی، تکنولوژی آموزشی، کمیت و کیفیت، فناوری و اقتصاد.

عصر كنوني، به عنوان عصر اطلاعات و يا دانايي نام گرفته است. در اين عصر، فناوري اطلاعات به عنوان يك راهبرد و طرز تفكر جديد شناخته مي‌شود. اطلاعاتي شدن جوامع پديده‌اي است كه بر تمام اضلاع و ابعاد زندگي اجتماعي، سازماني و انساني تاثير عميقي گذاشته است. يكي از مواردي كه از اين پديده تاثير ديده است، نظام‌ آموزشي است. اين تغيير باعث شده است تا مدل جديد توسعه مبتني بر دانايي محوري جوامع ايجاد گردد. در اين مدل نقش و جايگاه آموزش و نظام‌هاي آموزشي به عنوان يكي از اركان هدايت‌كننده جريان گرايش به سمت دانش‌مداري و توسعه علم و انديشه غيرقابل چشم‌پوشي است. نظام‌هاي آموزشي پيش‌رو در دنياي متلاطم هزاره‌ي سوم و در عصر تغيير نيازمند بازسازي مداوم كيفيت هستند تا خود را توانا و قدرتمند نمایش دهند. امروزه به قول شپرد «نظام آموزشي توانا انسان‌هاي فردا را تحويل جامعه مي‌دهد و صرفاً نگهداشت منابع انساني يا توليد آدم‌هاي معاصر نيست» (شپرد، ترجمه آرام، 1378). 

براي قوي كردن و توانا ساختن نظام‌هاي آموزشي نيازمند اين هستيم تا از فناوري‌هاي آموزشي در تدريس استفاده گردد. اين امر موجب شده است تا كم‌كم مدارس و نظام‌هاي آموزشي به سمت مجهز شدن به ابزار الكترونيك حركت مي‌كنند و اصطلاحاتي جديدي تحت عنوان ديوارهاي سنخگو، مدارس گويا، سلف سرويس‌دانش و كتابخانه بدون‌ديوار زاييده اين ابزار است.